Klik hier voor de tekst van het Daoler Volkslied, die u zelf kunt afdrukken.
Meestal worden in de praktijk (als het feest is en gezellig is...) de eerste twee coupletten gezongen.
Tekstschrijver: oud Dalenaar Ab Hazelaar
Ons mooi Dalen...
(wijze: Op het strand stil en verlaten)
- Op de kaart van de provincie
‘k doel ons eigen Drentheland
staat getekend een klein stipje
neergezet door mensenhand.
Het ligt beneden in het zuiden
een weinig naar het oosten heen
oh, gij weet wat ik bedoel toch
Dalen, ja, ons dorp alleen !
Refrein:
Want ik heb zo lief mijn Dalen
Dalen toch vergeet ik niet
met haar toren en haar molens
die je nergens mooier ziet !
- Als je komt vanuit het noorden,
zuiden, oosten of de west.
Dalens toren en haar molens
zie je altijd opperbest.
Zij, zij roepen je van verre
welkom op haar dierb’re grond
iedereen, die hier gaat wonen
nergens beter vrienden vond !
Refrein: Want ik heb zo lief...
- k Ben zo trots op Dalens Dorpsstraat
met haar bomen, sterk en groot
neergeplant door voorgeslachten
mensen uit haar eigen schoot,
Zie toch al die mooie plekjes
die uw dorp U openbaart
als je later weg gaat trekken
voel je wat je missen gaat.
Refrein: Want ik heb zo lief...
- Drostendiep en ook het Loodiep
kabb’len langs haar gronden heen
Essen, weiden, vruchtb’re akkers,
zelfs nog hier en daar wat veen
’t Zijn de plaatsen, waar haar mensen
jaarlijks slijten menig dag
is het een wonder, dat een grijsaard
op dee’z grond graag rusten mag
Refrein: Want ik heb zo lief...
- Trek je soms eens naar de vreemde
om te zien, wat schone pracht
Dankbaar zijn toch je gevoelens
als je weer bent thuisgebracht.
Dalen, jou hou’k in gedachten
als een levend schilderij
ook al moeten wij een scheiden
Dalen, blijft mij altijd bij.
Refrein: Want ik heb zo lief...